İSTANBUL, İSTANBUL 1

Hoşbuldum arkadaşlar...

Bir haftalık muhteşem İstanbul seyahatimi bugün itibarıyle tamamlamış bulunuyorum. Müthiş keyif aldığım, sayısız anı biriktirdiğim, gözümün güzelliğe, gönlümün dostluğa ve sıcaklığa doyduğu bir gezi oldu. Başta Lale olmak üzere katkısı olan herkese sonsuz teşekkür ediyorum.

Pazartesi sabahı erken saatte bindiğim otobüs 15 dakika gecikmeyle kalkıp alakasız bir yerde ekstra bir mola daha verince (şoförün çişinin geldiğini düşünüyorum:) hayli uzun sürdü yolculuk. Rutin yarım saatlik dinlenmemizi her zamanki gibi "İsmail'in Yeri"nde eda edip yolda midemin kaldırabileceği yegane şey olan kaşarlı tostla (ki kendisi diyetim esnasında yediklerimden daha kuru ve daha az peynir içermekteydi) ayranı da yuvarlayıp diyet yiyeceklerimle hasret gidererek koltuğuma yerleştim. Yolculuğun kalan bölümünde Aslı Tohumcu'nun "Taş Öyküsü" adlı kitabını okuyup bitirdim ki o da bir otobüs yolculuğunu ele alıyordu, tek farkla bir belediye otobüsüydü konu edilen. Artan süreyi film izleyerek değerlendirmek istesem de hem seçtiğim filmi beğenmedim hem de bulantım sinyal verince kapatıp gözlerimi pencerenin dışına çevirdim. Normalde 5 saat süren yolu 6,5 saatte almayı başaran sürücümüze veda etmeden attım kendimi otobüsten Ataşehir'e varınca. Yine de bir servis aracı, bir de taksi kullanarak beni sokağın başında bekleyen Lale'nin evine ikindiye varmadan ulaşmayı başardım. Kısa bir dinlenmeden sonra "Buraya oturmaya mı geldiniz Leylak Hanım" diyerek vurduk kendimizi sokaklara, istikamet Lale'nin beni yazılarında sürekli imrendirdiği Fethi Paşa Korusu idi. Yıllanmış ağaçların gölgesinde, kuş seslerini dinleyip çiçek kokularını içimize çekerek dolaştık efendim korunun yollarında.

 

Bordo Köşk'te mola verip yokuş tırmanıp inmekten yorulan dizlerimize koltuk, midemize de çay sunduk. Bardaklarımız karton olsa da manzaramız onları kristal gibi görmemizi sağladı.

 

Tekrar yürüyebilecek hale geldiğimizde inişe geçtik, istikamet Paşalimanı Cafe oldu. "Uyuma çok dikkat ederiz, cafenin menüsünün üzerinde lale motifi olduğu için burayı tercih ettik", dersem de inanmayın;)

Asıl sebep  deniz, vapurlar, martılar, karşı yakanın muhteşem manzarası ve güzelliğimi dosta düşmana ilan için gözüme gözüme vuran güneşti, biliyorsunuz ki akşam güneşi güzele gelirmiş övünmek gibi olmasın:))

 

Ha, bir de Lale'nin ben gelmeden önce ayarladığı ve tam ben çayımdan bir yudum almak üzereyken düdüğünü öttürerek geçen ve kaptanın megafonla "Hoşgeldin Leylak" diye seslenip güvertede tüm personelinin selama durduğu bu şilep vardı:)

Bu sadece yarım gündü dostlar, devamı gelecek...