HAFTAYA GÜNEŞLE BAŞLAMAK

Şu anda fena halde sırtım ağrıyor olsa da güzel bir gün geçirdim bugün, az evvel blogspot üzerindeki yasak kararının kalktığını da okuyunca katmerlendi keyfim. Sabah önce Roma'yı inşa edip tamamladım, aman ne güzel oldu. Aslında daha evvel 156789 kere falan kurmuştum Roma'yı ama bilgisayarım revize edilirken uçmuş oyunun ilk versiyonu, biz de daha yeni bir versiyon yükledik. Önceki daha klasikti, bu daha modern, şükürler olsun belirlenen sürede bitirdim inşaatı, arsa sahiplerine kira ödemekten kurtuldum:)) Sonra epeydir ertelediğim çok önemli bir işe giriştim; yeniden yapılanma sürecim nedeniyle en az iki beden bollaşan ve üstüme giydiğimde beni ablasının eskisini giymiş küçük kardeşe benzeten pantolonlarımı daralttım. Bu sayede annemin çeyizinden kalma dikiş makinesiyle de hasret giderdim. Üzerindeki 40 yıllık çıkartmayı; kocaman bir aslanı halkadan atlatan kırmızı pantolonlu, lepiska saçlı kızı görünce de eski bir dostu görmüş gibi oldum. Bundan sonraki eylemim kuaföre gidip kahküllerimi kestirmekti. Baharı müjdeleyen güneşli havada, eriyen karların oluşturduğu dereciklerin üstünden atlayarak kuaföre ulaştım. Her zaman bomboş olan salonda bu kez saçlarını fönleten bir grup "altın günü bayanı" vardı. İçlerinden Neriman Köksal'ın son yıllardaki görüntüsüne tıpatıp benzeyeni esmer yüzünü çevreleyen karamel rengi, kıvırcık saçlarına fön çeken kuaföre "İyice kabart, iyice kabart ki saçım gür görünsün" diyordu. Saçları istediği kabarıklığa ulaşınca kuaföre teşekkür edip leopar desenli parlak kadife bluzu ve file çoraplarıyla kendinden emin çıkıp gitti salondan.

Öğleden sonra daha önce sizlere sözünü ettiğim "Misket" isimli anı-romanın yazarı İnci Gürbüzatik ile buluştuk. Mülkiyeliler Birliğinde oturup Ankara, eski evler, eski mahalleler, çocukluğumuz, geçmişte kalan komşuluk ilişkileri ve "Misket" üzerine keyifli bir sohbet yaptık. Geçen gün kızkardeşle kitapta sözü edilen mahallelerde yaptığımız gezide çektiğim kapı fotoğraflarından birinin yazarın çocukluğunun geçtiği evlerden birinin kapısı olduğunu da  fotoğrafları kitapla karşılaştırınca farkettim.

Eve dönüş yolunda kendime bir demet frezya armağan ettim, bununla yetinmedim mağazalardan birinde öylesine bakınırken gözüme çarpan, eteklerinde zürafa desenleri olan çok şirin bir elbiseyi de başarıyla süren diyetimin ödülü olarak çocuk ruhuma sundum. E bu kadar yeter, hadi ben şu yeni başlayan diziye bir göz atayım, sevgiyle kalın...