DİŞ İŞLERİ 2

Bugün ikinci diş randevuma gittim. Sağolsun hekim hanımın eli alıştı, her gidişimde bir dişle vedalaşıp dönüyorum. Bu sefer de son kalan pirinç boyutundaki  üst ön dişime el salladım. Hakkını helal et dostum, seninle ne mısırlar, ne ayçekirdekleri, ne elmalar yiyip ne şamfıstığı kabukları açmıştım. Kaderde vedalaşmak da varmış:) Sonra sıra geldi sağ köpeğin kanal tedavisine. Uyuşturucu iğneden lastik gibi yayılmış olarak düşündüğüm ağzıma envai çeşit alet girip çıktı. Hekim hanım yardımcısıyla sohbet ederek acısını duymadığım fakat yapılanları hissettiğim sinir alma operasyonunu sürdürürken en büyük sıkıntım sohbete iştirak edememekti. Merak ettiğim bazı şeyler oldu soramadım içimde kaldı:) İşlem bitip ağzımı çalkalamam gerektiğinde ise pek fena oldum, toparlayamadığım ağzımdan sular heryerime fışkırdı. Ay oyuncak oldum bu yaşımda yahu, ha daha diş çekiminden önce boynuma bağlanan mama önlüğünden bahsetmedim tabii ki. Yapılanların acısını hissetseydim "Ingaaaa" diye ağlayacaktım. Neyse sonunda bugünkü işlemler tamamlandı. Sempatik doktorumla biraz muhabbet edip kanal tedavisiyle ilgili bir ağrı gelişecek mi diye bekledik. Sonra bir dahaki postaya kadar vedalaştım. Bu defa üst dudağım yamulmuş birkaç mağaza dolaştım, yolda kendini Orhan Gencebay sanan bir adamla karşılaştım. Ağzım yamuk olmasa ve rahat gülebilsem kahkahalar atacaktım, o derece sakalet birşeydi. Seyrelmiş saçlarını siyaha boyayıp briyantinlemiş ve Orhan Gencebay gibi taramış, bıyıklar da keza boyadan nasibini almış ve aynı biçimde uzatılmış. Üzerine giydiği boyuna çizgili, koyu gri, yelekli takım elbisenin tek eksiği yakasının gülüydü. En komik tarafı da koca göbeğine rağmen neredeyse göğsünün altına kadar çektiği pantolonu idi. Nasıl uğraşmış özenmiş, ağzımı toparlayabilsem adamı mutlu etmek adına yanına yanaşıp "Orhan Bey bir imza rica edebilir miyim?" diyecektim. Kısmet, bir dahaki rastlaşmamıza artık.

Dün akşam Opera sahnesinde bir bale izledim: "Zorba". Müzikleri Mikis Theodorakis'e, libretto ve koreografisi Lorca Massine'ye ait balenin tahmin edeceğiniz gibi müzikleri muhteşemdi. Lakin bale olarak beni pek tatmin etmedi sanki. Uzman değilim elbette ama gözümün gördüğünü de inkar edemeyeceğim. Belki bunda Anthony Quinn'in görüntüsüyle hafızamıza kazınmış Zorba rolünü ufak-tefek bir baletin üstlenmiş olmasının rolü vardı. Ayrıca danslar da fazla oryantal geldi gözüme. Yine de bir müzik, renk ve dans cümbüşü olarak gözlerimiz şenlendi. Verilen emeği de elbette ki alkışlıyorum, bale yapan ayakları dert görmesin.

Bir yasaklı günü de geride bırakırken hepinize bloglara rahatça girebileceğimiz bir hafta sonu diliyorum.