EV PANSİYON

Kısa süreliğine geldik ya kendi evimizde pansiyoner gibiyiz. Çoğu eşyanın üzerindeki örtüleri bile açmadım. Öyle göçebe gibi yaşayıp gideriz. Takvim bile Haziran'da kalmış. Olmayanı oldurup zamanı durdurmuşuz yani.

Pansiyoner gibi yaşasak da evde olmak, tanıdık eşyaları görmek güzel. Üstteki yuvarlak ebruyu Ormancılık kongresi nedeniyle düzenlenen fuarda açılmış ebru standında doğaçlama ebru yapan bir delikanlı, kendisini kedinin ciğere baktığı gibi izlediğimi görünce hediye etmişti. O ve bir yakınımın yaptığı alttaki cıvıl cıvıl renkleriyle içimi açarlar her baktığımda.

En miniğini temizlikçimin hallettiği tombul matruşkalarım yokluğumuzda kitaplarıma bekçilik yapıyor.

Hava öyle sıcak ki, nem oranı da çok yüksek. Sürekli klima çalıştırmaktan çok rahatsızım, alerjik öksürüğümü azdırıyor. Kapılar, pencereler sürekli açık, arada tül perdeyi uçuşturan rüzgara çiçek sunasım geliyor. Rüzgarın doğalını bulamazsam vantilatörle yapayını oluşturuyorum ve tıpkı B.ülent Ersoy gibi yelpaze elimden düşmüyor.

Bazen duvardaki kediyle mırmırlaşıp bazen de lavanta kurutuyorum.

Sezon açıldı, zeytin kurma zamanıdır. Henüz vakit vardı ama gideceğimiz için çizdik ve sularını değiştirmeye başladık bile.

Hava sıcak, sokağa çıkmak işkence, en iyisi film izlemek. Günün filmi: "Madame Sousatzka". Deli-dolu, hırslı piyano öğretmenini canlandıran Shirley Mc Laine'nin oyunu muhteşem. Jenny rolünde gençlik yıllarımızın sıskalığıyla meşhur ünlü mankeni Twiggy'yi biraz yaş ve kilo almış olarak görmekse sürpriz oldu. Geçen yıl kitabını okumuştum. Ana tema aynı olsa da tiplerden bazıları farklılaştırılmış. Yine de eğlenceli bir filmdi.

Eh, bu kadar gevezelik yeter. Şu yeni başlayan dizilere bir göz atmaya gidiyorum. İzninizle...