BİR KİTAP VE BİR KAHVE DAHA

Sabah kahvemi yeni bir kitaba başlarken içtim: "Sessizlik/Attila Bartis". Döndüm dolaştım yine Macar Edebiyatı'nda konakladım. Bu kadar geç tanıştığım için kendimi kınıyorum, geçen yıldan beri okuduğum tüm kitaplar harikaydı çünkü. Attila Bartis'i ilk kez okuyacağım, bakalım izlenimim değişecek mi? Kitabın çevirmenini tanıyorum üstelik, kızkardeş kontenjanından arkadaş olduğum bir şeker. Okudukça bilgilendireceğim sizi. "Marilyn, Venüs'ün Son Gecesi" tipik bir Nazlı Eray romanı olarak bitti, detaylı açıklamalar gelecek sayıda.

Antalya'da geçecek son haftaya girdim, önümüzdeki Pazar yollarda olacağım kısmetse, önce uğranacak birkaç durak, sonrasında uzun süreli Ankara. "Altın Portakal" zamanına kadar orada olurum muhtemelen. Bu yaz biraz yoğun olacak, beni bekleyen hareketli günler var.

Yolculuğun ucu göründü, yapacak iş çok. Lakin benim kalbim hala "Gezme, gezme" diye atıyor. Anneannem derdi ki" "Kadın kısmına bulutlarda düğün var de, göğe merdiven dayar". Bu sözü en çok kendi uygulamaya koyardı aslında, gidilecek bir yer mi var, önce nazlanır sonra "Gitmezsek ayıp olur, insanlar o kadar davet etmiş" diyerek bizden evvel yola düşerdi. Allah rahmet eylesin öyle ilginç bir kadındı ki anlatması kelimelere sığmaz. Ben de onun torunu olarak izinden gidiyorum işte, gezmezsek ayıp olur bütün o gezilecek mekanlara. Dün Rusların parkta kurdukları standları görmeye gittik ama görülmeye değer birşey yokmuş. Üç-beş masa, biraz incik boncuk, birkaç ikinci el giysi, kurs sonunda yapılmış acemi işi yağlıboya tablolar ilgimizi çekmedi. Hava nefes aldırmayacak kadar sıcak ve nemli olunca kendimizi klimalı Kültür Merkezinin içine attık. Baktık "Bremen Mızıkacıları" diye bir Rusca müzikal oynanıyor, daldık salona yüklü miktarda çocuk ve çoğunluğu ince, uzun, sarışın, porselen ciltli ve su gibi güzel Rus kadın izleyicinin arasına. Tabii, sahnede konuşulanları anlamadık ama müzik, ışıklar, koreografi ve başrol oyuncusunun sesi çok güzeldi, serin bir ortamda hoşça vakit geçirmiş olduk. Çıkınca da "göğe merdiven dayama" durumumuza gülerek Kır Kahvesi'nin gölgeli çınar altı masalarından birine yerleştirdik kendimizi, gelsin çaylar denize karşı.

Balkondaki domates fideleri tembel çıktı, kendilerini bize yedirmemekte kararlılar. Şu anda üzerlerinde 8-10 çiçek ve 3 adet farklı boyda yeşil domates var. Gözüm büyük olanda, son gün bile olsa yemeden gitmemek niyetindeyim, azıcık kızarsın yeter. Sonra saksısıyla birlikte komşuya emanet edeceğiz, umarım onlar yararlanabilir.

Bana müsaade, akşama misafir davet edeceğim, gidip biraz hazırlık yapayım. Güneşli ve keyifli bir Pazar dileğiyle...