DOĞAN KARDEŞ

Çocukken sıkı bir Doğan Kardeş okuyucusuydum. Yaşı bana yakın bloggerler mutlaka hatırlayacaklardır Doğan Kardeş Dergisini. Yapı Kredi Bankası'nın kurucularından Kazım Taşkent'in İsviçre'de tahsil yaparken bir dağ gezisinde çığ altında kalıp ölen oğlu Doğan'ın anısına çıkardığı bir dergiydi bu. Evimize girişi ilkokulun ilk yıllarına rastlar. Ayda bir çıkardı, çok sayfalı, renkli kapaklı bir dergi olarak gelirdi bayilere. Her ayın ilk günü akşam olup da babam eve gelsin ve gelirken Doğan Kardeş'imi getirsin diye sabırsızlanırdım. Daha babam kapıdan girerken elinden kapar dalar giderdim kapaktaki resme. Selma Emiroğlu ablamız çizerdi kapak resmini. Dergiye yazan, çizen herkes ya ablası ya da abisiydi okurlarının. Selma Emiroğlu ablamız da ağabeyi Yalçın Emiroğlu gibi usta bir çizerdi, yalnızca ön kapak resmi değildi çizdiği, arka kapakta ona aitti. Orada "Karakedi Çetesi" adıyla bir dizi afacan kedinin maceraları hikaye edilirdi. Sosis meraklısı kedilerdi bunlar, fırsat buldukça mahalledeki evlerin mutfağından arkalarında uzun bir kuyruk gibi sürükledikleri sosis dizileri yürütürlerdi. Kimler yazıp çizmezdi ki Selma Emiroğlu'ndan başka, kimler geçmemişti ki Doğan Kardeş'in rahle-i tedrisinden. Her sene derginin kuruluş yıldönümünde özel bir sayı çıkardı. İlk çıktığı günden bu yana dergiye emeği geçmiş yazar ve çizerlere, Doğan Kardeş okuyucusu olup da ünlü olmuş kişilere ayrılırdı bu sayı. Fotoğrafları basılır, altlarına mesajları yazılırdı. İdil Biret, Suna Kan, Gülay Uğurata Doğan Kardeş çocukları arasında sayılırdı ve düzenlenen gecede sahneye çıkıp çalarlardı. Her sene şiir, öykü, resim dallarında yarışmalar yapılır, kazanan okuyucular ödüllendirilirdi. Sonradan çoğu ünlü birer şair ya da ressam oldular. Aklıma gelenler arasında Nevbahar-Neveser Aksoy, Filiz Başaran, Tuna Ötenel var. Bir de İdil Özerdem adında küçük bir kız vardı, 5 yaşındaydı sanırım, annesine dikte ettirdiği şiirle katıldığı yarışmada birinci olmuş bir harika çocuktu. Dergi derece alanla birlikte diğer şiirlerini "Güneşlerin Şarkıları" adıyla bir kitapta toplamıştı. Şimdi soyadını hatırlayamadığım Sıdıka adında bir okurun şiiri de yine derece alanlar arasındaydı ki hala unutmadığım çok güzel bir şiirdi:

ÇOCUKLUĞUM

Birşey var içimde eridikçe büyüyen
Mum gibi, eridikçe tükenmeyen birşey var içimde
Çocukluk zamanlarım olmalı
Bahçeye kurduğum salıncaklarım, oyuncaklarım
Gezdiğim, koştuğum sokaklar,
Yıldızlarında bebeklerimi seyrettiğim geceler
Kıvırcıkmış o zaman saçlarım
Kırmızıyı severmişim en çok
Şu duvarda asılı duran resim ben miyim?
Düştüğümde acımayan dizlerim
Gözlerimden dökülen çiğ taneleri nerde?
Yıldızlar bebeklerimi verin,
Nerde salıncağım ağaç?
Çiğlerimi çiçekler almış
Kıvırcık saçlarımı meltemler
Bir beyaz yelkenmiş çocukluğum
Engin bir denizmişsin zaman
Geri ver, istiyorum çocukluğumu...

Şiiri hala çok güzel buluyorum ve 40 yılı aşkın bir süre sonra bile hatırlıyor olduğum için de kendimi tebrik ediyorum:))

Sonraları formatı, içeriği, sayfa sayısı değişse de uzun yıllar yayınına devam etti Doğan Kardeş, son yıllarda bir çizgi roman dergisi görünümünde tekrar piyasaya sunulduysa da eskisi kadar rağbet görmedi ne yazık ki. Birkaç neslin yetişmesine katkıda bulunmuş bu güzel dergiyi içinizde takibedenler olmuştur mutlaka. Haydi şöyle hafızanızı bir yoklayın bakalım, kaç tane blogger Doğan Kardeş çocuğu çıkacak...

Not: Resim hayli eski (11 Ocak 1951) bir Doğan Kardeş Dergisinin kapağı. Hindistan başbaşkanı Nehru'nun Türk çocuklarına armağan ettiğin fil Mohini'nin Türkiye'ye gelişi anısına yine Selma Emiroğlu tarafından çizilmiş.