MUHTEŞEM AZİZA

Biletimi 15 gün önceden almış sabırsızlıkla etkinlik gününün gelmesini bekliyordum. 10. Antalya Piyano Festivali kapsamında sahne alacak olan Azeri caz sanatçısı Aziza Mustafazadeh idi beklediğim. Sabreden derviş sıkıntıdan gebermemiş, muradına ermiş benim gibi. Nihayet bu gece giyindim, kuşandım ve etkinliğin yapılacağı AKM'de aldım soluğu. Çok kalabalıktı, salon tek boş yer kalmamacasına dolmuş, üstelik boş kalan yerlere de sandalye ilavesi yapılmıştı. Sonunda nazlı bir kuğu gibi göründü sahnede Aziza hanım kızımız. Nasıl zarif, nasıl güzel. Su gibi deyimi cuk oturur üstüne, beline kadar inen ipek saçlarıyla porselen bir Çin biblosu gibi narin geçti piyanonun başına. Trionun diğer elemanları da gitar ve bateriyle eşlik ettiler bu güzel kuğuya. İlk üç parça vokalsiz olarak piyano ile geçildi. Sonra şakımaya başladı bülbülümüz. İnanılır gibi değil, o çağlayan gibi ses o incecik vücudun neresinden çıkar? Muhteşemdi. Hayatımda ilk defa birini kıskandım; o sese, o yeteneğe sahip olmak istedim. İki saat su gibi akıp geçti, ne piyano sololarına, ne söylediği şarkılara, ne de kudüm benzeri bir perküsyon aletiyle ritm tutarak yaptığı gırtlak nağmelerine doyabildik. Konserin sonunda Aşık Veysel'in "Uzun ince bir yoldayım" türküsünü caz üslubunda seslendirdi ve çılgıncasına alkışlanıp iki kere bis yaptı.

Hasılı doyamadım, kalbim Aziza'da kaldı. Çıkışta CD'lerini imzaladı fuayede, "Contrasts" CD'sine Aziza imzalı olarak sahibim artık. Kendime özel "Ölmeden önce yapılacak 100 şey" listesinden bir maddeyi daha hayata geçirdiğim için mutluyum. (Bir başka önemli madde, Füruzan'la tanışma geçen hafta gerçekleşmişti biliyorsunuz) Darısı diğerlerine...