YAZ GİBİ SONBAHAR

Rutine döndüm dönmesine de bu sefer de yapacak iş kalmadı, canım sıkılıyor 😂

Şaka, şaka. Rutinde hayat var, üstelik hava adeta yaz, ev temiz, zeytin telaşesi bitti (bir de tuzlansaydı), diş ağrım hafifledi, okunacak kitaplar sırada, yarın arkadaşlarımı göreceğim, mızmızlanmanın alemi yok, şuraya bir 🧿 bırakayım, zira en çok kendi nazarıma uğruyorum. Aferin dediğim 6 ay sürüyor 😂

Altın portakalı kapattık, darısı seneye, üç yerli film izleyip üçünü de beğenmemiştim, üçü de bir şekilde ödül aldı, zevkimi seveyim 😂Ya bende, ya jüride sorun var. Bana sorarsan jüride, jüriye sorarsan bende, eh herkesin zevki kendine. Artık altın olmayan portakal yiyerek yarışma dışı filmler izleme zamanı. Portakala sığdırdığım 6 filmin ardından iki tane de ev filmi izledim. Biri "Evrensel Dil", Kanada'da yaşayan İranlılardan manzaralar tadında bir yapımdı. İran'da geçen İran filmleri kadar sarmasa da izlenebilirliği var diyeyim. Diğeri ise birkaç yıl önce aldığım ama okuyamayıp yarım bıraktığım, Jorge Amado'nun kitabından uyarlanan "Dona Flor ve İki Kocası" idi. Oysa Amado'yu severim, aslında bütün Latin Amerikalı yazarları severim, "Teresa Batista"yı okumuştum ilk Amado'dan ve çok sevmiştim, ona güvenerek aldım zaten "Dona Flor"u ama olmadı, kitaplıkta boynu bükük bekliyordu, filmini izleyerek gönlünü almış sayılır mıyım? Tüm Latin Amerika'da (Brezilya/Bahia) geçen kitaplar ve filmler gibi büyülü gerçeklikten bu da nasibini almış bir kitap ve film. Filmi izlemek daha eğlenceli oldu diyebilirim. 

Cumartesi günü çok keyifli geçen bir toplantıdaydım. Uzun yıllardır İnstagram'dan tanıştığım Banushka bir imza ve söyleşi için Antalya'ya geldi. Benim de ilk kez gittiğim yeni açılmış bir kitap-cafede (Jiraf Book-Coffee) buluştuk sonunda. Söyleşinin çok sıcak ve samimi ortamının yanında hem Banu, hem de yeni dostlarla tanışmak güne ayrı bir güzellik kattı. Hava da bize öyle bir kıyak yaptı ki adeta yaz günü gibiydi. 

Ankara'dan döneli bugün 11. gün, denizle selamlaşmak ancak dün kısmet oldu. Aslında niyetim Antalya Kültür Yolu Festivali nedeniyle açılan Magritte Sergisi'ni gezmekti ama üşendim. Tüm günü laf olsun torba dolsun işlerle geçirdikten sonra akşam vakti aşka geldim, hem çiçekçiye uğramak, hem de parkta bir yürüyüş yapmak için dışarı çıktım. Çiçekciye uğramaktaki niyetim geleneksel sıklamen temini idi ama dükkandaki tek kalmış saksı, ben yakında elden çıkarım görüntüsü verince vazoya koymak için kasımpatlarında karar kıldım, dönüşte almak üzere ayırttım, sonra parka yürüdüm ve Akdeniz'e merhaba dedim:

 Parkın her mevsim olmazsa olmazı ağaç minelerini de okşamasam hatırları kalırdı:

Park turunu güneş batmaya hazırlanırken bitirdim, biraz daha dursaymışım muhteşem bir günbatımına şahit olacakmışım ama kaçırdım:

Bey Dağları, şükür kavuşturana...

Uykudan önce bir doz polisiye alayım dedim, Yıldız Alatan polisiyelerinin sonuncusunu okuyorum, "Siyahlı Sarışın". Lakin sarmadı, Yıldız Hanım ünlü kaprisinden muzdarip bu kitapta, aşırı kibirli bir görünüm sergiliyor, soğuttu beni kendinden ama seksenli yılların giysi modellerini hatırlamak gülümsetti. Nasıl giymişiz o saçma sapan vatkalı giysileri bilemedim 😂 

Magritte Sergisi aklımda, yemek işini halledebilirsem, bugün gitmek niyetindeyim. Sizin programınızda neler var?