HAFTA SONU RAPORU / 26 ŞUBAT

Dün hava o kadar güzeldi ki, bahar geldi sandık. Eli kulağında gerçi, tüm belirtiler onu gösteriyor. Madem öyle dedik, gidip parkta yürüyüş yapalım. Derken yürüyüşten pikniğe evrildik, çay demleyip termosa doldurdum, yol üstü bir fırından da simit aldık. Mangal yakacak halimiz yok ya. Parka giriş yaptık ve en sevdiğim, insan eli değmemiş bölüme serdik postu.

Sütleğenler kaya diplerinde çiçeğe durmuştu:

Deniz havasını ciğerlerimize, çayla simidi midemize yolladık:

Seyirden bıkmadığımız manzaralara doyunca eve döndük. "Yargı" dizisini izleyince yatmam gecikti. uykum kaçtı, delik deşik bir uykuyla sabahı buldum. Kalktığımda tatsız bir sürpriz bekliyordu beni. Dünkü havaya güvenip balkonda bıraktığım çamaşırlar sırılsıklamdı, yağmur da yağmaya devam ediyordu. Toplayıp makineye tıktım, bir fasıl daha yıkayıp salona açtığım kurutma teline serdim. Alelacele bir kahvaltı yapıp önceden randevu aldığım kuaförüme yollandım. Uzamaktan usanmayan saçlarım boyanırken yağmur devam ediyordu. İşim bitince evden çıkmışken kesim işini de halledeyim diye diğer kuaförüme gitmeye karar verdim. Lakin salon kalabalık, benim kuaför de yoktu, kısmet değilmiş diyerek ve bir miktar da üşüyerek eve döndüm. Bir kahve yapıp dün izlemeye niyet ettiğim filmi açtım : "Safe Place". Hırvat bir yönetmenin psikolojik ağırlıklı ilk filmi, ana rollerden birini de kendisi üstlenmişti. Sonlara doğru uyku bastırsa da azmedip bitirdim, konu ağır olsa da iyi filmdi.

Cumartesi günü Bilgesu Erenus'un yazdığı "Misafir" isimli oyunu Antalya Devlet Tiyatrosu yorumuyla bir nevi seyirlik oyun gibi izledik. Almanya'daki işçilerin yaşadıklarını anlatan oyunun sunumu da, oyunculukları da gayet iyiydi. Yarın akşam da Opera Sahnesi'nde bir konsere gideceğim. 4 yıl aradan sonra sanatsal faaliyetlere tekrar kavuştuğum için mutluyum. Üstelik bilet bulmak Ankara'da olduğu gibi zor değil, mis gibi ön sıralardan hop diye alıyorum biletleri. Şehrimizi seviyoruz ❤

Bugünlük bu kadar, kalın sağlıcakla...