Sayfalar

8 Mayıs 2016 Pazar

NEREDE KALMIŞTIK? (ÇELINÇ 25-26-27)

Son günlerin aktivite yoğunluğu Çelıncı aksatmama neden oldu, öncelikle kendilerinden özür diliyor ve kaldığım yerden devam ediyorum:

-Favori Disney karakteriniz hangisi, neden?




İşte bu arkadaş; "Varyemez Amca". Neden mi? Yolda giderken A.li A.ğaoğlu ile çarpıştım bulaştı, zengini severim ben, hahaha :)

-Ziyaret etmek istediğiniz 10 yeri sıralayın:

Ay ne sıralayacağım yahu, dünya yüzündeki bütün her yeri ziyaret etmek isteyebilirim, sırası önemli değil, yeter ki sponsor olacak biri olsun :)

27- Dağınık mısınız yoksa düzenli mi?

Bekarken annem sürekli ne kadar dağınık, ne kadar pasaklı, ne kadar tembel olduğumdan şikayet etti durdu. Oysa orta birinci sınıftan beri evin tüm ütüleri (hatta bazen dayımın pantolon ve gömlekleri de) şahsıma aitti, hâlâ ütü yapmayı seviyor olmam bir mucize esasen. Ayrıca annemin temizlik günleri vaki mi bir başka işim olsun, evde kalıp temizliğe yardım etmeli idim, odamın temizlik ve düzeninden de ben sorumluydum, katiyen ilgilenmezdi. Dağınık yaftasını yememe sebep muhtemelen okul ve sonrası iş hayatı nedeniyle yorgunluktan yerine asmayıp oraya buraya fırlattığım giysilerim ve elimin ulaşacağı her yerde rastlanan kitaplarımdı, yoksa dağınık falan değildim esasen. Her zaman-kirli bile olsa-düzenli evlerden zevk aldım. Genel olarak da derli topluyumdur ama bunun bir vakti, saati, özel bir zamanı yoktur. Canım ne zaman çekerse o zaman temizlik yapmaya, ev toparlamaya niyetlenirim. Vakte saate bağlamak ruhumu darlandırır, bunun sebebi de annemin her Pazar evi kaldırıp indirmesi ve bizi de bu olaya dahil etmesidir. Daha kargalar sabah tuvaletini yapmadan tepemizde bağırmasıyla uyanırdık: "Kalkın, yorganlarınızı sökün çamaşır yıkayacağım. Yorgan ipini koparmayın, uzun bırakın, tekrar kullanırım ben onu". Sonra efendim bu yetmez, radyodan yükselen maç uğultularına çamaşır makinesinin gürültüsü, deterjan kokusu, elektrik süpürgesinin harıltısı, annemin ev işlerinden şikayet eden söylemleri karışır, üstelik her pazar bu ritüel tekrarlanırdı. Çalışmadığı halde tüm bu işleri pazar gününe bırakması seyircili gösterinin daha etkili olmasındandı sanırım. Ah anneciğim Anneler Günü'nde dedikodunu yapmış gibi oldum ama sen ölüm döşeğinde bile, yarı komada yatarken komşuya perdeleri yıkamasını tembihleyen bir kadındın. Bu konuda sana layık evlatlar olamadıysak affeyle. Ne diyeyim huzurla uyu, Anneler günün kutlu olsun...

1 yorum:

  1. Varyemez Amca'nın kesinlikle daha başka bir karizması vardı! :))

    Anne-çocuk ilişkisi çok acayip. anam gelmiş 68 yaşına anası hala geç yatıyor diye kızabiliyor. Anlıyorum ki ben de hiç kurtulamayacağım. :)

    YanıtlaSil