ÇİÇEKLİ SABAH

 

Uyanır uyanmaz bu güzelliği gördüm. Bir aydır hergün kontrol edip sabırsızlıkla açmasını beklediğim lilium sonunda çiçeğe durmuştu, hem de nasıl bir çiçek, sanırsın yapma. Öyle güzel, öyle zarif bir sarışın. Hemen oracıkta adını "Marilyn" koyup bir öpücük gönderdim ve balkona çıktım. Güneşli ve taze bir hava vardı dışarda. Balkon korkuluğuna dayanıp derin bir nefes aldım ve sakin sokağı seyretmeye başladım. Cumartesi rehavetiyle ıssızdı ortalık, demeye kalmadan alt komşu bisikletinin gidonuna ekmek poşetini takmış olarak marketten döndü ve aşağıdan el salladı, günaydınlaştık. Sokağın köşesinde yeni açılan çay ocağının sahibi kendi görünüşünden beklenmeyen şirinlikte masa ve sandalyeler atmış kapı önüne; turuncu, mor ve sarı. Gayretli bir şekilde yerleri paspaslıyordu. Karşı kaldırımdan açık duran montlarının içinden göbekleri fışkırmış iki adam geçti, arkadakinin elinde cep telefonu bağıra bağıra konuşurken sigarasından son bir nefes çekip izmariti rastgele yere fırlattı. Fırlatma kapasitesini doldurmamış olacak ki ardından bir de tükürük patlattı kaldırım taşlarına. O an tükürüğün yer çekimine aykırı olarak havalanmasını ve adamın yüzüne yapışmasını diledim, olmadı tabii. Yaylana yaylana  yürüdüler ve çay ocağının turuncu sandalyelerine çöktüler.

Karşı apartmanın hamama yakışır seramiklerle kaplı balkonuna bir yenilik daha eklenmiş, beyaz renkli diğer katların aksine parlak bir yavruağzına boyanmış duvarları. 5 katın içinde ayrıksılığıyla ilk anda göze batıyor. Orta katın başka bir şehirde yaşıyan genç kızı hafta sonu nedeniyle eve dönmüş, pencereden başını uzatınca farkettim. Kısa bir an çevreye bakıp içeri girdi. Buzlu camla kaplı kapıdan kendisine yaklaşan annesine sarıldığını ve bir süre kucaklaşmış vaziyette durduklarını gölgelerinden anladım, içim ısındı Beydağlarının zirvelerini artık iyiden iyiye örtmüş kara rağmen. Yükseklerden bir uçak geçti, hafif bir is kokusu doldu burnuma. Midemden gelen uyarıya kulak verdim ve kahvaltı yapmak için içeri girerken Marilyn'e göz kırptım...