"Yorgan yitti, kavga bitti" derdi annem, bayram bitti rutine döndük biz de şükür. Öncesi ve ilk günü telaş ve yorgunlukla sonrası rehavetle geçen günlerden geriye seyredilmiş üç Makhmalbaf filmi ve yarılanmış Sandor Marai kitabı kaldı. Bu bayram da bunlarla hatırlanacak. Şimdi artık Turgut Uyar okuyup "göğe bakma zamanı"dır. Ölüm yıldönümünde ustaya saygıyla:
"İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
...........
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım"
Göğe bakalım...
Göğe bakalım... Cok severim bu siirini de :)
YanıtlaSilTesekkurler hatirlattiginiz icin.
Hep sevgimle.
Leylağım,
YanıtlaSilBayram iyiydi, serin serin.
Şimdi hem çalışmak var, hem sıcak.
Ne yapalım, böyle...
:)
Bugün günlerden Turgut Uyar benim için.
YanıtlaSilNice güzel şiirleri gibi bir başa güzel bu şiir de...
Bayram bitti biz de döndük kürkçü dükkanımıza :) Şiiri çok beğendim. Sevgiler Leylak dalı
YanıtlaSilÇok severim Turgut Uyar'ı.
YanıtlaSilSelam Leylak Dalı, Göğe Bakma Durağı'nda inecek vaaar:))
YanıtlaSilBu şiir niyeyse ayaklarımı yerden keser. Belki göğe bakma durağında inince, gayri itiyari göğe bakıyorum ve uçuyorummm elbete... Ve yüreğimin melaliyle... Ver elini göğe:))