"AND OSCAR GOES TO ......."

Sabah 7'de yattım ve az önce kalktım. 3,5 saatlik uyku sonrası yanan gözlerime gözyaşı damlası, dumanlı kafama kahveyle kafein takviyesi yaparak uyanmaya çalışıyorum. "Derdin neydi" diye soracak olursanız derim ki Oscar törenine davetliydim. Sırtımda LCW kreasyonu "höt katır" siyah eşofmanlarım, ayağımda aynı renk Snoopy'li terliklerimle oturma odamızın Isparta halısı üzerinden katıldım kırmızı halı geçidine. Fazla göze batıp oyuncuların ışığını söndürmemek adına alyans dışında takı kullanmadım, ne de olsa ben aday değildim, öne çıkarak rol çalmak istemedim. Böyle de alçak gönüllü, iyi niyetliyim. Kırmızı halı geçişine ilk damlayan pudra rengi tuvaletiyle "The Artist"in oyuncularından Penelope Ann Miller oldu. Pek hevesli gördüm kendisini, "aman birşeyler kaçırmayım, gecikirsem almazlar" diye düşündü herhalde. Bir süre sonra muhteşem tuvaletiyle yardımcı kadın oyuncu Oscar adayı Jessica Chastain göründü, pek yakışmıştı kıyafeti. Oralarda biryerde gözüme çarpan Milla Jovovich çok güzeldi ama kıyafetini sevmedim, üzerindeki pullar basitleştirmişti giysiyi. Derken yanında aliminyum folyoya bürünmüş bir telefon direğiyle George Clooney biraderimiz göründü. Dünya ahret kardeşim olsun hiç hazetmem kendisinden; köşeli çenesi, etli yüzü zerre cazip gelmez şahsıma (bunları yazarken mebzul miktardaki blogger hayranlarından özür diliyorum). Lakin hakkını yemeyim yanındaki telefon direği bir afetti, sağ kalçasında gül kıvrımı yapmış folyo elbisesi bile pek yakışmıştı haspaya. Ne diyeyim Allah çirkin şansı versin. Derken lacivert kadife smokini ile Christopher Plummer göründü, karizma budur kardeşim. Adam Oscar'dan  sadece 2 yaş küçük, 82 yaşında ama kilise yıkılsa da çan kulesi yerinde diyeceğim. Bir yakışıklı, bir hoş. Üstelik en iyi yardımcı erkek oyuncu Oscar'ını alırken astarlık kumaştan dikilmiş gibi duran üzerine oturmamış gri elbisesiyle kendisini izleyen karısına da sevgilerini gönderdi ki indimde puanı tavan yaptı. Törenin şımarığı "The Artist" filminin Fransız oyuncusu Jean du Jardin'di zannımca. Filmi sevmediğim için oyuncuyu da sevemedim, keşke ben de birisi gibi paramı geri isteseydim diyeceğim ama sinemada izlemedim zaten. İyi ki de izlememişim. Tuğrul Eryılmaz da benimle aynı kanıdaydı, "The Artist" ödül aldıkça bıyık altından güldü durdu. Ve sonra buz gibi güzelliği, soylu zerafetiyle Gwyneth Paltrow arz-ı endam etti ki ossaat "Budur" dedim, "tek geçerim seni Gwen abla, bitanesin." "Help" filminin iki hizmetçisi Octavia Spencer ve Viola Davis göründüler sonra. Octavia çok şirindi kemik rengi drapeli tuvaletiyle ama bana sorarsanız Viola bir içim suydu. Koyu tenine yakışan öyle bir yeşil kostüm giymişti ki sanırsınız şamfıstıklı Damak çikolata. En iyi oyuncu Oscar'ına aday, Mariyln'i canlandıran Michelle Williams'da ise tam tersi bir durum sözkonusu idi, sarı saçları, bembeyaz teni ve kırmızı şifon tuvaleti ile nar taneleri serpilmiş muhallebiye benziyordu.. Çok sükse yaptı ama ben Viola'yı tercih ederim. Törenin Octavia Spencer'den sonra ikinci şirin tombulu "Bridesmaids" filminin nedimelerinden Melissa McCarthy iri gövdesine çok yakışmış koyu pembe tuvaleti, güzel yüzü ve sempatik tavırları  ile çok hoştu. Törenin başlamasına yakın süpürge saçlı kocası Brad Pitt (ki asla sevemediklerimden biri de budur) ile siyah tuvaleti, sağ kasığına kadar derin yırtmacından görünen fildişi tenli uzun bacağı (siyah kadifeden bir kutu içine yerleştirilmiş lületaşından bir pipo gibi), kıpkırmızı ruju ve ifadesiz suratı ile Angelina Jolie göründü. Tören bitene kadar da o bacak öylece dışarda biz ölümlülere "bakın da ezilip büzülün, sizin boyunuz kadar benim bacağım var ey sefiller" mesajı verdi. Bu arada saatler geçmiş ve artık davetliler salona yerleşmeye başlamıştı. Gecenin en âkil ve en sakin ekibi "A Separation"un İranlı elemanları ara ara gözüme çarptıysa da yerlerini yadırgamış olmalılar ki diğerleri gibi show yapamadılar. Ancak ödül aldıklarında tüm ekibi görebildim alıcı gözüyle. Oysa bence tüm kadınlardan güzel ve doğaldı başroldeki oyuncu. Nathali Portman'ın puanlı giysisi tatsız, Berenice Bejo'nunku çok boncuklu, Jane Seymour'unki pavyon işi, çok sevdiğim Sandra Bullock'unki sıradan, salona en son girenlerden Meryl Streep'in dökümlü dore tuvaleti ise mahalle düğünlerindeki kayınvalidelerin kostümü gibiydi. Penelope Cruz'un saçlarını sevmedim ama giysisi yakışmıştı, "Descendants"ın gencecik oyuncusu Shailene Woodley ise anneannelerin giyeceği kapalılıktaki kıyafetiyle buruşmuş meslektaşlarına bir mesaj vermekteydi sanki. "Ejderha Dövmeli Kız" Rooney Mara'yı ise törene girmeden bir kebapçıya götürüp güzelce beslemek, sonra da o  kalıp kahküllerini ellerimle dağıtmak istedim. Bir de Audrey Hepburn'a benzetmediler mi hatunu, ter ter tepinesim geldi. Aktörler içerisinde yegane ilgiyle izlediğim kâdim dostum Colin Firth ve eğri gülümsemesiyle Gary Oldman oldu. İlkgençliğimizin "Zengin ve Yoksul" dizisinin parlak oyuncusu Nick Nolte'un ne kadar yaşlanmış olduğunu görmekse hüzün verdi.

Efendim kırmızı halı atraksiyonlarından sonra salona geçildi ve bu defa Billy Crystal atraksiyonları başladı. Sonuçta o da yaşlanmış, hiç sempatik gelmedi sunumu bana. Zaten bu Amerikalıların neye güldüğünü anlamakta zorlanıyor insan. Ödüllerde hiç sürpriz yoktu, hepsi tahmin ettiğimiz kişilere gitti, beni en çok Meryl Streep sevindirdi, muhteşem bir oyun çıkarmıştı zira. Kalan ödüllerin neredeyse tamamını "The Artist" ve "Hugo" aralarında paylaştılar. Oscar sinema tarihine böylece bir selam çakmış oldu. Tüm Oscarlar izlediğim filmlere gitti sağolsun, beni meraktan ve Oscar'lı film peşinden koşmaktan kurtardı. Bir Oscar töreni böylece sona ererken gökten üç heykelcik düştü, üçü de benim kucağıma; biri o saate kadar uykusuz kalıp izlediğim için, biri ödül alan tüm filmleri gördüğüm için, biri de bu yazıyı yazdığım için. Seneye görüşmek üzere...

Not: Kolaj törendeki en beğendiğim kıyafetler ve kadınlardır: Gwyneth Paltrow, Viola Davis, Jessica Chastain, Penelope Cruz, Melissa McCarthy ve Milla Jovovich.