ZORLANDIK AMA DEĞDİ

Bugün büyük meşakkatlerle, tabir yerindeyse "inişlerde ter dökerek, yokuşlarda tırnak sökerek" Ufuk ve Bahar Dördüncü kardeşlerin hayli uzak bir semtteki Kültür Merkezi'nde verdikleri konsere gittik. Bu mekana ikinci gidişim, ilki birkaç yıl önce ve özel araçla idi, bu sefer toplu taşıma araçlarıyla niyetlendik. Arkadaşlarla dolmuşun geçeceğini umduğumuz durakta buluştuk, hava da bir rüzgarlı estirip duruyor. Bekliyoruz bekliyoruz, Antalya'nın her semtine dolmuş geçti, bir bizim gideceğimiz yere yok. Üşüdük, sıkıldık, yorulduk. Sonra dolmuşların hareket merkezini arayıp sorduk, meğer o duraktan geçmiyormuş, haydi bakalım o kadar beklediğimiz boşa gitti. Yollandık öbür durağa ama şansa bak ki biz yürürken karşıdan binmemiz gereken dolmuş geçip gitti. "Hay bin kunduz" diyerek  yolda gördüğümüz taksiciye danıştığımızda gittiğimiz duraktan da geçmediğini öğrendik. Baktık bizimki talih değil kör Salih, taksiciyle sıkı bir pazarlığa oturduk ve indirimli fiyattan anlaştık. Yerleştik taksiye ve uzun uzun gittikten sonra sonunda "geldik" dedi şoför. Lakin bizi getirdiği yerin üstünde spor salonu yazıyordu, o da bilmezmiş meğerse garip. Neyse fazla uzakta değilmiş bir U dönüşüyle sonunda bulduk mekanı. Tabii taksiyle yapınca ulaşımı bu defa da çok erken gelmiş olduk. 45 dakika kadar bekledik, arkamızda yakındaki lise ve güzel sanatlar lisesinden getirilmiş bir sürü öğrenci birikti, acaip havaya girdim. Neredeyse, "Susun, rahat durun, oğlum sana diyorum, kızım bağırma" repliklerine girişecektim, kendimi zor tuttum. Sonunda kapılar açıldı, girebildik içeri. Ön taraftaki dört sıra dışında hep öğrenci doluydu ve ne yazık ki pekçoğu konserin ortasında patır-kütür terketttiler salonu.

Ufuk ve Bahar Dördüncü şu anda Cenevre'de yaşayan Fransız ekolünden yetişmiş çok hoş iki  virtüoz kızkardeş, iki piyano ve dört elle çalıyorlar. 

Bize Brahms'ın "Macar Dansları"ndan 7 tanesini ve Ravel'in "Kaz Anne"sini çaldılar, olağanüstüydü. Sonra da izleyicilerden gelen soruları gayet sıcak ve samimi bir şekilde yanıtladılar. Çok zahmet çektik ulaşana kadar ama değdi, keşke biraz daha dinleyebilseydik. 

Efendim huzurdan çekilirken sevgiler sunuyorum; sanatla dolsun içiniz...