SİFTAH

Sabah erkenden çıktım evden, hem yürüyüş olsun diye hem de yılbaşı kartlarının bir kısmını postalamak için. Caddenin birinden karşıya geçerken tam yolun ortasında büyük ebatlı bir fotoğraf gördüm; başında Antalya usulü örtüsüyle orta yaşlı bir kadının fotoğrafı asfalta yapışmış gökyüzüne bakıyordu. Muhtemelen karşıdaki fotoğrafçıdan alınmış ve yolda düşürülmüştü. İçim bir tuhaf oldu, eğilip alamadım yoğun trafikten. Zavallı kadıncağızı asfaltın ortasında kaderine terkedip devam ettim yoluma. Günün ilk ilginçliğiydi. İkincisini postanede yaşadım. Ben kartları görevliye verirken yanıma yaklaşan yaşlı dilenci kadın "odun alacam, Allah rızası için bir yardım" diye sızlanmaya başladı. Resmi dairede dilenciye ilk kez rastlıyordum şaşırdım. Aldırmadım önce ama yapıştı kadın vızır vızır edip duruyor kulağımın dibinde, görevlinin verdiği para üstünden bir lirayı sürdüm önüne, burnunu kıvırarak aldı. Sonra memura sardırdı, adamcağız baktı kadının gideceği yok, bir lira da o çıkarıp verdi cebinden. Kadın ne dese beğenirsiniz: "Bu ne ya, bir lira. Ne işe yarar bari beş lira verin." Bereket güvenlik görevlisi gelip uzaklaştırdı da ağzıma gelenleri söyleyip terbiyemi bozmadım. Allah dilencinin de hayırlısını versin.

Eve dönünce kapıya gelen kargo görevlisinin verdiği paketle de ilk kartlarıma kavuşmuş oldum. Ne zamandır ilk defa zarf açacağı kullanarak bir zarfı açmanın zevkine vardım, pek keyifliymiş ya unutmuşum. Fotoğraftaki güzellikleri yollayan şeker kızkardeşlere buradan sevgilerimi yolluyorum. Siftah onlardan, bereketi Allahtan:))