SİNEK ISIRIKLARI

Bir bayram daha anılarımız arasına karıştı gitti bile. Bu bayramın okuma listesinin başında Barış Bıçakçı'nın sabırsızlıkla beklediğim kitabı "Sinek Isırıklarının Müellifi" vardı, o kadar sevdim ki ikinci kere okudum o yüzden başka kitaba sıra gelmedi. Barış Bıçakçı'yı ilk kitabından beri sürekli takip ederim. Başucu kitaplarımdan olan "Bizim Büyük Çaresizliğimiz"in tahtına oturamasa da bu da girdi favorilerimin arasına. "Sinek Isırıklarının Müellifi" belli bir konuya sahip değil, onu güzel yapan konusu da değil zaten, içinde geçen cümleler. Okuyorsunuz, sonra başınızı kaldırıp gözlerinizi duvara dikerek "Nasıl ya?" falan diyorsunuz, yüzünüzde kocaman bir gülümseme çiçek açıyor, arkadaş olmak istiyorsunuz o cümlelerle. O kadar çok çizdim ki altlarını kitap eski görünümlü oldu. Okunduğu günlere uysun diye bayram Antalya'sından bazı fotoğraflarla birkaç cümle alıntılamak istiyorum ama bunlarla yetinmeyin, alın okuyun kitabı, siz de seversiniz eminim...

"Sabahları yere yakın bulutların ardında görünüp kaybolan ormana bakarken kendimi güzel bir şiirini daktilo etmiş Oktay Rifat gibi hissediyorum. Sigaramı yakarken ağırbaşlıyım. Saçımı geriye doğru tarıyorum. Çipet çipet çitalinya.*"

"Hayat dediğimiz sadece kimyadan ibaret. Periyodik tabloyu ezberlesek yeter. Evrendeki en bol iki elementin, hidrojen ile helyumun, aynı zamanda en hafif iki element olması her şeyi açıklıyor zaten. Böyle hafif bir evrende anlam ne arasın? Anlam ağırdır... Dibe çöker. Falcılar bu nedenle kahvenin telvesine bakarlar."

"Cemil, genç Cemil'in elinde silah olup olmadığına bakmıştı, çünkü yıllar önce okuduğu Rene Char'ın Seçme Şiirleri'nin önsözünde geçen şu cümleyi unutamıyordu: "Kırk yaşımızda, yüreğimize yirmimizde sıktığımız bir kurşunla ölüyoruz." Böyle bir cümleyi okuyup yıllarca aklınızda tutuyorsanız zaten ölüyorsunuz demektir. Silaha gerek yok."

"Yaşamak ilerlemek olamaz, diye düşünüyor Cemil ama geride bırakmak olabilir."

"Zaten bu dünyada çoğunluğu herkesin kendisine hayran olduğunu düşünenler ile kimsenin kendisini sevmediğini düşünenler oluşturur, geri kalanlar ise Vüs'at O. Bener okurudur."

"Evet yaz gelince sır diye birşey kalmıyor. Açık pencereler çarpmasın diye pervazlara konulan minderler dışarı sarkıyor. Binalar insanlara dil çıkarıyor."

"Hayır, o hamleyi bulamadım! Yazar filan değilim ben Editör Hanım, ben sinek ısırıklarının müellifiyim. Kitabımı basarsanız arka kapağına da okuyucu için lütfen şöyle bir uyarı yazın: Hiç acımayacak!"

Biraz acıyor ama siz yine de okuyun...

* "Çipet çipet çitelinya" Oktay Rifat'ın bir şiirinden alıntılama:

Mahallede esen akşam rüzgârında
Bir kuş kafesi gibidir zaman; usul
Usul sallanır arka bahçeye bakan
Penceresinde aşıboyalı evin,
Tütün kokan evin, ekmek kokan evin.
Ve kuş öter: çipet çipet çitalinya.
Güneş batar odalara kapanırız.
Döneriz ağaçlar, evimiz ve dünya.