SABAHIN NEŞESİ

Bu sabah kapalı havaya, bütün gece süren alerjik kaşıntıma, temizlik yapma mecburiyetime ve terziden gelen daraltılmış eteklerimi hala bulamamış olmama rağmen keyifli kalktım yataktan. Aslında sabahın köründe çalan zille uyandım (tabii bu sabahın körü görece bir kavram, emekli bazında düşünmenizi öneriyorum). Kapıyı açtığımda babacan kılıklı bir adam bozuk olan telefonumuza bakmak için Telekom'dan geldiğini söylüyordu. Her bir teli bir yana gitmiş saçlarım ve henüz tam olarak açılmamış gözlerimle ne kadar komik göründüğümü düşünerek "Bizim telefon bozuk değil kiii" diye cevap verdim kapıyı kapatıp bir an önce uykuma geri dönmek arzusuyla. "Ama efendim bildirimde bulunmuşsunuz" deyince ihbarı oğlumun odasındaki telefonu için yapmış olabileceğini anladım ve hemen gidip onu uyandırdım. Meğer o da gündüz yaptığı bildirimi akşam sorun çözülünce arayıp geri almış ama kapıya gelen görevliye haber verilmemiş bu durum. Onları başbaşa bırakıp odama kaçtım, az sonra görevlinin "Olsun olsun, önemli değil, önemli değil, olur böyle yanlışlıklar, böyle yanlışlıklar olur" diyerek gittiğini duydum ve anladım ki sabah sabah gelen telefon tamircisi değil Fatmagül'ün abisi imiş:)

 

Telefoncuyu savdık savmasına da onunla birlikte uyku da gitti. Kalktım mecburen; çayımı alıp pencerenin önüne dikildim ve hemen yukarıdaki manzarayı gördüm; arka koltuğunu tepesinde taşıyan sarı Vosvos. Gün hoşlukla başladı, hoş gidiyor derken bir Vosvos daha geçmez mi? Hem de jantlarına kadar gıcır Parliament mavisine boyanmış pırıldak birşey. "Vay be" dedim, "bir batında iki Vosvos, akşama kadar üçüncüyü de görürsem piyango bileti alacağım". Henüz göremedim ama gün bitmedi, Allah'tan ümit kesilmez, caddeyi gözlemeye devam, Behzat Ç.'ninki gibi kırmızı bir tane umuyoruz:)

 

Gözümü Vosvos hizasından yukarılara çevirince de şu ilginç durumu saptadım. Kaç gündür attığım Ankara turlarından gördüğüm kadarıyla hemen hemen her semte bahar gelmiş, bir tek bizim caddenin göngörmüş akasya ağaçlarında tık yok, Allah için tek bir yaprak bile çıkarmadığı gibi daha dallarına su yürümemiş hiçbirinin. Ama kupkuru dallardan bir tanesi, sokak lambasının üstüne denk geleni, lambanın yaydığı ısıyla yeşillenip yapraklanıvermiş. Gel de keyiflenme şimdi bu görüntüye. Vosvosların ve kendine sera ortamı yaratmış dalın verdiği gazla temizliğe bir giriştim arkadaşlar, Antalya'daki kadınım  şen Müzeyyen bile benim kadar seri ve iştahlı iş yapamazdı. Elektrik süpürgesi, Vileda, toz bezi üçlüsüyle birlikte "Kandilli'de bir çilingir sofrası/Balık, roka, bir de yanında rakı/İnsan hali saza söze meraklı/Martı uyur şişe dibi görünür" şarkısı dilimde sildim, süpürdüm, toz aldım. Yetmedi çamaşır yıkayıp astım, yetmedi banyoyu temizledim, o da yetmedi yemek pişirdim. Allahım yaleppim kendimle gurur mu duysam ne? "Övdün de mi yarattın beni, hamaratım hamarat" diye düşünürken ilahi bir ses kulağıma fısıldar gibi oldu: "Ayda bir temizlik yaparsan hepsini böyle bir güne sığdırmak zorunda kalırsın, hamaratlık sana mı kaldı" gibisinden. Yanlış mı duydum ki:))))

 

Eveet, hamarat ya da değil, ben artık bunu hakettim: Türk kahvesi, "Mamma Mia" ve ve Leman Sam'ın sesinden "Kandilli" ...

Haydi kalın sağlıcakla...

Ek: Arkadaşlar Bingo! Az evvel perdeleri kapatmaya gittiğimde onca otomobilin içinde bir kırmızı Vosvos süzülerek geçiverdi. Milli Piyango biletimi yarın hemen alıyorum...