Benim buzdolabında çok olur bu, arada bir çatlak sesler yükselir içeriden. Bugün de dolabın önünde dururken işittiğim mırıltıları merak edip açtım kapağı, baktım bizim yerelması Kezban Hanım isyanlarda: "Yeter artık yeter, çektiğim bu aşağılık duygusundan kurtulmak istiyorum. Çirkinim diye, Anadolu'nun bağrından geldim, topraktan çıktım diye kimse yüz vermiyor bana. Kendimi "Kezban" filmindeki Hülya Koçyiğit gibi hissetmeye başladım. Ben de oda arkadaşlarım brokoli, avokado, Brüksel lahanası gibi ilgi görmek, jet sosyeteye girmek istiyorum. Filmdeki Kezban gibi güzelleştir beni, bir karizmam olsun, ben de sosyalleşeyim."Aaa, bizim Kezban dellenmiş; güzelleşme, sosyalleşme derdine düşmüş. Facebook'ta sayfa açacak halimiz yok ya, bari estetik operasyona tabii tutalım da el içine çıkacak hale gelsin gariban dedim.
Hemen bir işbirliği planı yapıp yardımcılarımı belirledim. Bu estetik operasyonda bana kırpık bıyıklı, asıksuratlı, çekik gözlü Dr.Ayva san, duygusal hemşire uzun kirpik Havuciye Hanım, narkozitör ekip tombul Soso ile minyon Sasa yardım etmek için gönüllü oldular. Yalnız Soso ile Sasa bu operasyona çalıştıkları kurumdan izinsiz katıldıkları için yüzlerini göstermek istemediler.
Dr.Ayva san, hemşire Havuciye Hanım, narkoz ekibi Soso ve Sasa lazım olan ilaç ve dezenfeksiyon malzemelerini yanlarına alarak ameliyathane tenceresine kapanıp gerekli hazırlıkları yapmaya başladılar.
Bu arada Kezban bir güzel banyo yaptırılıp peeling işlemine tabii tutuldu ve sonunda epey kilo vermiş olarak estetik operasyona hazır hale geldi.
Kezban'ı ameliyathane tenceresine yollayıp kapağını kapatmadan evvelki son görüntü bu fotoğraftaki gibiydi.
Operasyonun sona ermesini beklerken heyecanımı yatıştırmak için kendime içine taze zencefil doğrayıp attığım bir fincan çay aldım ve mutfak masasına oturup beklemeye başladım.
Estetik operasyon sona erdiğinde kendinden emin bir biçimde doktorları ve hemşiresi eşliğinde yeni odasına geçen Kezban'ı üzerine çiçekler serperek kutladık. Ekip olarak mutluyuz, gururluyuz. Gökten bu defa 4 elma düşmüş; biri Kezban'a, biri sabredip okuyan sizlere, biri naçizane bana ve sonuncusu da bu güzel tarifi aldığım sevgili Acemi Aşçı'ya...
Leylak dostum merhaba:) Bu nezle,hırk hırk durumuma rağmen beni güldürdünüz yine, çok teşekkürler..Ellerinize sağlık,güzel görünüyor ama Kezban hanımı yerken toprak kokuyor diye ben hiç sevmem onu:(
YanıtlaSilSevgili örtmenim:) okuduğum en güzel yemek tarifiydi. Süpersiniz:))
YanıtlaSilşimdi böylesine neşe içinde pişen yemek yenmez mi? Yenirr.. Afiyet olsun...
YanıtlaSilÇok güzel gözüküyor. Hazır pişmişini bulsam götürürüm hemen. Ama o soyması varya...Almaktan vaz geçiyorum. Çocukken annem soyar çiğ çiğ yerdim.
YanıtlaSilbende bu sayede güzel bir tarif öğrendim:)kezbanın dış değil iç güzelliğine yani tadına bakmak gerekir ki... sonra yeme de yanın da yat:) ellerine sağlık leylağım:)
YanıtlaSilDeğil masallaştırmak, üzerine şiir bile yazsan yemem oni:))
YanıtlaSilSana afiyet bal, şeker olsun.
Ruh katılmış harika görünüyor.
YanıtlaSilsevgiler
Bugüne kadar hiç yer elması yemedim desem:)
YanıtlaSilYer elmasının leziz tadına anlatımınızla nefis bir tat katmışsınız,yarın ki yemek listeme ekledim,sevgiler...
YanıtlaSilEskiler ya senede bir kez yemeli ya da tarlasından geçmeli demişler yer elması için.
YanıtlaSiloy oy oy bu nasıl muhteşem bir yemek tarifi, ne hayal gücüdür böyle.
YanıtlaSildr. ayva san'ı bizim eve de bekleriz.ben yerelmasını çiğ severim.meyve niyetine.acemi aşçı'nın bu tarifini görünce ben de denemeye karar vermiştim.sen benden önce davranmışsın.
yer elmasına bayılırım :) ama ya bu anlatıma ne demeli? yıldızlı pekiyi :))
YanıtlaSilellerinize sağlık .)
Sevgili dostlar,
YanıtlaSilKezban hepinize teşekkür edip en kısa zamanda sofralarınıza konuk olmak ister. Bilhassa Zehra örtmeni, Neduk ablası ve Kunegond prensesinin sofrasına konmak şerefine nail olursa çok mutlu olacağını belirtir, hepinize sevgiler yollar:))
amanın bu nasıl güzel bir yemek tarifi tarif mi yolculuk mu bu böyle sonu güzel biten film :)
YanıtlaSilbayıldım ilk kez yer elmasına :)))
YanıtlaSilsayende kezban sosyete olmuş burada
hele de o gülen yüz çizilmiş arkadaşlar beni de gülümsetti
çok severim elinize sağlık, harika
YanıtlaSilYer elmasını ben de hiç yemedim. Kusura bakmasın, gerçekten de tipi yüzünden ona önyargılı yaklaştım hep. Hepinizin huzurunda kendisinden, gelmiş geçmiş yenmiş, hazmedilmiş ve hatta geri dönüşümsüz hale gelmiş tüm yer elmalarından özür diliyorum.
YanıtlaSilYalnız tarifi bile öyle muhteşem yapılmış ki, yer elması, yer elması olalı böyle ihtimam görmemiş, böyle itibar kurtarmamıştır.
Süper!!
Çocukken bir defa annem zorla yedirmişti ve o son oldu. Ama bu tarifi oğluma okuyarak onunla birlikte pişirirsem sanırım benim oğlan yer elması düşkünü olur.Bu ne güzel bir anlatımdır ya:D
YanıtlaSil