HANIMELİ KOKULARI ARASINDA

Günün büyük bir kısmını evde miskin miskin oturarak harcadıktan sonra ani bir atakla Park'a doğru yürüyüşe çıktık. Antalya baharın sonuna yaklaşıyor, yaz geldi gelecek. Hava hayli sıcak ve basıktı. Şimdiden böyle olursa yaz günlerini düşünmek bile istemiyorum.

Parkta haftanın elemanı "Hanımeli" idi. Dört bir yanda pıtırak gibi açmışlar parkın her köşesini mis gibi kokutmuşlardı. Öyle iştahlı bir çiçeklenme durumu vardı ki yapay göletin kıyısına kadar yayılmışlar, neredeyse suya değip ördeklerle arkadaşlık edecekler. Hanımelini çok severim, bilhassa kokusunu, içime huzur verir, bahçesinde veya balkonunda hanımeli açan evlerde hiç üzüntü, tatsızlık olmazmış gibi gelir. O mutlu günlerin çiçeğidir sanki. Keşke gerçekten öyle olsa, bir kök hanımeli dikip bütün sıkıntıları defetsek gitse...

Bu harika görüntü alçak boyda budanmış begonvillerin oluşturduğu bir deniz adeta. İnsanın üstüne boyluboyunca uzanası geliyor.

Parkta bir tur attıktan sonra çay içmek için Kır Kahvesi'ne girdik. Kalabalıktan dolayı boş bulduğumuz ilk masaya yerleştik. Neredeyse bitişik denecek kadar yakında duran yandaki masada genç bir çift oturuyordu. İster istemez konuştuklarına kulak misafiri olmak durumunda kaldık. Erkek olan karşısındaki genç hanıma müstehcen bir fıkra anlatıyordu, biz oturunca sesini alçaltmasına rağmen son bölümünü tamamlayamadı. Lakin kız merak içinde kaldı ısrar etti, arkadaşı devam etmeyince şu öneriyi getirdi: "O zaman bir kağıda yaz, ben okuyayım sonunu". Zavallının merakını gidermek için masadan kalkmayı düşündük ama o sırada çaylar geldi. Artık ne yaptılar bilemeyeceğim:))

Açık hava güzeldi, ağaçlar, çiçekler ve kuş sesleri de. Lakin yürüyüş yormuş beni, şimdi ayaklarımı uzatıp biraz dinlenmek istiyorum. İzninizle ve yeni haftaya güzel başlamanız dileğiyle...