MÜZEYYEN SENAR

"Gecenin matemini aşkıma örtüp sarayım
Gittin artık, seni ben nerde bulup yalvarayım"

Ben demiyorum, Müzeyyen ablamız diyor. Bu karanlık, zaman zaman yağışlı, sıkıntılı Ankara gününde sabahtan beri kaçıncı dinleyişim bilmiyorum Müzeyyen Senar'ı. Kadın bir "Ah" çekiyor, sanırsın kalbine bıçak saplanmış. Eski kayıtlar bunlar, pek elektronik zımbırtı girmemiş sazların arasına, o yüzden daha doğal ve iç yakıcı. Bıkana kadar kesintisiz dinlemek niyetindeyim. Her yönüyle takdir ettiğim bir sanatçıdır; sesi, yorumu, repertuarı, hayata bakışı, mert, ödünsüz, külhan tavrı, hiç yaşlanmayan ruhu. Şimdi hasta olması ve o muhteşem sesi kullanamaması ne yazıktır. Geçen yıl Radi Dikici tarafından kaleme alınmış anılarını okumuştum. Kitabın kaleme alındığı zaman 85 yaşında olmasına rağmen müthiş hafızasıyla en ince ayrıntıları bile hatırlayarak bilgi vermiş yazara, mesela ilk okuduğu şarkı:

"Gönlümü dûçar eden bu hâle hep
Kâre gözlüm, kâre bahtımdır sebep
Ettiğim âh-ı figâne rûz- u şeb
Kâre gözlüm kâre bahtımdır sebep"

Çocukluk yıllarında bir süre konuşamadığını, sonrasında kekeme kaldığını biliyor muydunuz? Ya standartlar dahilinde çok güzel olmayan fiziğine rağmen çok kişinin kalbini çaldığını? Bestekar Zeki Arif Ataergin, Şehnaz makamındaki şu şarkısını onun için bestelemiş:

"Beni ateşlere salan, o kapkara siyah gözler
Beni çılgın gibi yakan o tatlı sözler, gülen yüzler
Hayatımda sana kanmak nasip olmaz ise eğer
Kapansın, perde çekilsin, cihan sensiz hiçe değer"

"Ben şarkı söylemiyorum, güfteyi anlatıyorum" diyor Müzeyyen Senar. Keşke daha uzun yıllar anlatabilseydi. İyi ki banda alınmış kayıtları, CD leri var, o muhteşem sesi her daim dinleyebilme şansına sahibiz. Klasik Türk Müziğinin en büyük seslerinden biri olan "Cumhuriyet'in Diva"sının kalan ömrünü sağlıkla geçirmesi dileğiyle...