Islak, çipil, soğuk ve karanlık bir gündü bugün. Çarşıya çıktım, zorunlu olmasam evden dışarı adım atmayacağım günlerden biriydi. Bu şehrin kışları hep böyle gri miydi, bu yıl mı bana öyle geliyor, çözemedim. Renk aradım ortalıkta ve kamyonetli çiçekçide yakaladım: Kokinalar. Neden bilmem yılbaşı yaklaşırken bir demet kokinayı vazoya koymazsam eksik hissederim kendimi ve evi. En tatsız yılbaşlarında bile başköşede yerini almıştır Kokina hanım. (Kokina kibar bir kokona mıdır acaba?) Bu sene de eksik etmedik kendilerini malikanemizden.
Ve nergisler. Kurumlu kurumlu kasılan kokinaların yanında alçakgönüllü bir tavırla duruyorlardı onca narsistliklerine rağmen. Kamyonetli çiçekçi en güzellerini seçti bana. Burnuma yaklaştırdım ve ossaat Denizli'deydim. Nergis benim için Denizli demektir. Babaevinden ilk ayrılışım, ilk öğretmenliğim, ilk evim, evliliğim, yeni arkadaşlarım ve dost canlısı Denizlililer. İçim sıla özlemiyle yanarken neşeleneyim diye demet demet alırdım Şeytan Pazarı'ndan ve kokladıkça daha çok hüzünlenirdim. O yüzden ne kadar sevsem de nergis benim için hep bir parça hüzün kokar.
Buna bayıldım işte. Teneke kutuları çok severim, buradaki keçe malzemeleri için bir kutuya ihtiyacım vardı, görür görmez "Bu benim olmalı" dedim. İtiraz etmediler, şimdi 4 adet kardan adam arkadaşım var.
Bu da Yapı Kredi Yayınları'nın yeni yıl hediyesi, 4 santime 3 santim bir kitapçık. "Kitap" sözcüğünün 99 dildeki ismi var sayfalarında, çok sevimli.Alışverişin en güzel parçalarını sundum size, gri güne atılmış renkli fırça darbeleriydi. Sizin hayatınızdan da renk eksik olmasın...
Umarım aldıkların sıkıntılı (yoksa bana mı öyle geldi) ruhunu neşelendirebilmişlerdir. Nergis benim de nostaljik çiçeklerdir ve teneke kutuları ben de çok severim.
YanıtlaSilÖptüm Leylak' cım...
Asu neredesin ya sen,
YanıtlaSilHem hotmaile, hem gmaile mail attım dün, msn den seslendim, cevap vermedin bana. Merak ettim ayrıca. Bir zahmet maillerine bakıp cevaplarsan mutlu edersin bu fakiri.
Öpüldün...
Nergisseverlere ben de katılmak istiyorum.:-)))
YanıtlaSilGri'yi ne güzel renklendirmişsin, yazınla resimlerinle. Sana da bu yakışır zaten.
YanıtlaSilNergis sevenler derneği kuralım. "hüzün kokan nergisler" çok sevdim bu sözü. Sen hüzünlü ol diye değil sakın yanlış anlama, geçmişi anımsatan yaralarım gibi geldi bir an.
Sevgiler...
nergis dimi onların adı eminsiniz dimi????Eeeeen sevdiğim çiçektir, ama ben sümbül derim ona hehehhe.
YanıtlaSilLeylak Dalıcım, kokina ah kokina her yıl bi kokinalı yazı ayzardım ya henüz yazamadım, du bende yazayım. Ne zahmetli bir çiçektir. O günlerce o kırmızı minik topcuklar , o dikenli dallara maharetle bağlanır. İki ayrı bitki yılbaşından yılbaşına kvuşur. Kim akıl etmiştir bilinmez ama çok iyi etmiştir. Çook öptüm seni
kutuya bayıldım.ben de teneke kutuları çok severim.keşke evde çok yerimiz olsa da böyle sevdiğimiz herşeyi istiflesek.nergis bana da izmir'i ve annemi hatırlatır.annem de çok sever nergisi.
YanıtlaSilnergis mis gibi kokusuyla banada hep mutluluk vermiştir. Gençliğimizde İzmir çevresindeki nergis bahçelerini çok gezmiştik. Teneke kutuda annemin dikiş kutusunu anımsattı. Sevgili leylak dalı geçmişe güzel bir yolculuk yaptırttın.Teşekkürler, sevgiyle kal
YanıtlaSil