BİR BULUŞMA VE BİR JEST

Bazen bir renk, bir ses, bir koku, bir obje insanı alır yıllar öncesine savuruverir. İşte kitabın üstünde gördüğünüz kocaman mavi gözlü, sarışın, hüzünlü bakışlı küçük kız, uzun saçları iki örgülü, uzun boylu, zayıf bir başka küçük kızın elinden tuttu ve onu çocukluğuna alıp götürüverdi. Dingin yaz öğleden sonralarında salondaki küçük divana uzanıp kitap okudular, hava serinleyince bahçeye inip yakantop, istop, kukalı saklambaç oynadılar. Yenimahalle'nin uçsuz bucaksız, yeşil kırlarında koşturarak gelincik, papatya toplayıp pisipisi otlarından niyet tuttular. Balkonun altındaki serin kuytulukta evcilik oynadılar, yıldızlı gök altında çekirdek çitleyerek acıklı Türk filmleri izleyip ağladılar. Bazen Boo Radley eşlik etti onlara, bazen Jem, bazen de Atticus.

"Bülbülü Öldürmek", çocukluğumun büyülü kitabı. Teyzemin kızı hediye etmişti bir yaz tatilinde, büyük bir hazla okumuş, meraklanmış, hüzünlenmiş, duygulanmış kimi zaman da isyan etmiştim. Bir kere okumak yetmemiş, birkaç kere devirmiştim ne yazdığını bile bile. Sonra ne olduysa olmuş, kitap kaybolmuştu. Muhtemelen ödünç alan biri geri getirmemişti. Gündelik hayatın hayhuyu, ergenlik sancıları ve dersler arasında unutup gitmiştim bende sevgili kitabımı. Ta ki bugüne kadar. Bugün öğleden sonra birkaç blogger arkadaş buluştuk. Nalan ile artık arkadaşlığı ilerlettik ama Embir ve Marmaris'ten gelen Zarifçe blogunun sahibi Nedret hanımla ilk kez karşılaştık. Nedret Hanım, bu yetenekli ve marifetli olduğu kadar zarif ve ince arkadaşım hediye getirmiş bana "Bülbülü Öldürmek" kitabını, hem de kendi çocukluğundan kalma ilk baskıyı. Beni nerelere götüreceğini ve ne kadar mutlu edeceğini eminim tahmin etmemiştir diyeceğim ama tahmin etmemiş olsaydı bu kadar özel bir hediye sunmazdı bana. Buradan sevgili Nedret hanıma tekrar teşekkürlerimi, sevgilerimi yolluyorum. Kitaplığımın en ayrıcalıklı raflarından birinde saklayacağım anısını. İçimdeki çocuk bugün çok mutlu oldu çoook...