İKİDE BİR 7 / 8 HAZİRAN

Eveeet, olduk mu 7/8 lik. Müziği çok severim, bilhassa Klasik Türk Müziği'ne çocukluğumdan beri vurgunum ama nota bilmem, usul bilmem, tüm nota bilgim ortaokulda kaldı. Ha say derseniz sayarım do ile başlayıp do ile bitirerek, hatta Neşeli Günler'deki notalı şarkıyı da bilir ve severim:

Do bir külah dondurma
Re masmavi bir dere
Mi yelkenli bir gemi
Fa gemide bir tayfa
Sol papatyalı bir yol
La güneşten bir damla 
Si Ayşe'nin kedisi
Sonra yine, işte Do

7/8'lik olduk ya, merak ettim Gugıl Hazretleri'ne sordum, bir ölçüsünde 7 tane 8'lik olmalıymış da mış mış mış, basmıyor kafam ama şu aşağıdakini uygulamalı olarak dinledim; "7/8'lik ölçüde yazılan şarkılar", merakınızı celbederse tıklayınız efenim:

7/8 lik şarkılar

Bayramın üçüncü gününü eda etmekteyiz bugün malumunuz üzere. İlk günün telaşesinden sonra ikinci gün gayet sakin geçti. Ne gelen oldu, ne gittik, ne arayan oldu doğru dürüst, ne de ben kimseyi aradım, çünkü bayram yapacak takati bulamıyorum, anlamsız geliyor şu ortamda. Ev yanarken saç taramak gibi (içindeki ayıpçı kelimeyi attım, ayrıca niye her olumsuz hareket kadınlara yükleniyor 😀) Bütün gün yan gelip yattım ve Storytel'de "Sefiller"in ikinci cildini dinleyip önce kulaklarımı yordum, sonra Tuna Kiremitçi'nin yeni polisiyesi "Kumarbaz"ı okuyup gözlerimi. Tuna Kiremitçi polisiyelerini okuyor musunuz? Daha doğrusu polisiye seviyor musunuz? Ben bayılırım, özellikle yerli polisiyelere ve kahramanı kadın olanlara. Tuna Kiremitçi benim için yaratmış sanki dedektiften ziyade ev kadınına benzeyen Cinayet Bürosu Baş Komiseri Perihan'ı, 1.90'lık  marjinal Komiser Ayla'yı ve bilgisayar dehası çaylak Hasret'i. Yanılmıyorsam bu dördüncü kitap, polisiyeseverseniz ve henüz tanışmadıysanız Bacılar Bölüğü'nün maceralarını da seveceksiniz, okuyun derim. 

Akşama doğru çocuklar çağırdılar, onlara gideceğiz, hep ben mi hizmet edeyim, biraz da hizmet alayım değil mi? Ama kaşındığım için dayanamadım ve götürmek için şu aşağıdakileri yaptım:

Bu sefer bildiğim tariften vaz geçtim, çünkü çok sert oluyordu kurabiyeler, benimle dalga geçiyorlardı, savaşta savunma silahı olarak kullanılabilir diye 😂 İnternetten yumuşaklığı garantilenmiş bir anne kurabiyesi tarifi buldum, püf noktası zeytinyağına ilaveten oda ısısında 2 yemek kaşığı tereyağı imiş. Söz dinleyen bir insan olduğum için tüm malzemeleri bir saat önceden tezgahın üstüne dizip oda ısısına getirdim. Sanırım güzel ve yumuşak oldu bu sefer, bir kurabiye ne kadar yumuşak olabilirse o kadar tabii ki, kek mi bu? Uzun zamandır hamur işi yapmıyorum, misafir ağırlayacağımda da genellikle salatamsı, mezemsi şeyler hazırlıyorum. O yüzden unuttum bu tarz şeyleri, ne yapayım, ne yiyeyim havasındayım. Ancak çocuklara.

Neyse yemek bloguna döndürmeden çıkayım şu domestik havamdan. Hava sıcak, ortam ilk günkü kadar olmasa da hâlâ sakin ve öyle devam etmesinde hiçbir beis yok. Balkondaki çileklerden biri iki adet çiçek açmış, domatesin birinde ise tek bir çiçek var. Diğerleri istihareye yatmış, acaba çiçek açsak da mı devam etsek, açmasak da mı devam etsek diye düşünmekteler. Kocam Bey'i kızdırmasınlar,  alır makası şak diye budar, geçenlerde bir Migros siparişime eklediğim, bir türlü çiçek açmayan sardunyaya kızıp kuşa çeviriverdi. El mi yaman, Bey mi yaman bekleyip göreceğiz. 

Bayram sonu görüşmek üzere hoşça kalınız sevgili İkide Bir ekibi...