HELLO MELLO / 21 MAYIS

9 gündür buralarda değilmişim, yok yazıldım sanırım ama mazeretim var asabiyim ben 😂

Geçen hafta ortası kısa bir tatil için çocuklar geldiler. Haliye öncesi-şimdiki zamanı-sonrası şeklinde çok yoğun günler geçirdik. Onları pazartesi sabah yolcu ettik ama ben daha dinlenemeden ortalığı toparlamaya, çamaşır yıkamaya ve hafta sonundaki Ankara yolculuğu için hazırlık yapmaya başladım. Daha bunun gidişi ve oradaki eve yerleşmesi var, kolaylık dileklerinize talibim anlayacağınız. Şu an perte yakın bir durumdayım dersem yalan olmaz. 

Valizler salonda açık vaziyette, içlerine son anda konacakları bekliyorlar. Dün gün boyu çamaşır yıkayıp ütü yapmakla, valiz yerleştirmekle, üzeri örtülmesi gereken eşyaları örtmekle (burada öyle vahim güneş ve sıcak oluyor ki perdeler çekili olsa bile koltukların renkleri solabiliyor, bu yıl Ankara'dan döndüğümde iki odanın tüllerini güneşten yırtılmış buldum, yenilemek için yazın geçmesini bekliyorum), karışmış dolap ve çekmeceleri düzenlemekle, araya bir tencere yemek sıkıştırmakla uğraştım. Amaa iki arada bir derede ne yaptım? Ayın 16'sında başlayan ve halen devam eden Antalya Uluslararası Tiyatro Festivali için bir oyuncuk da olsa bilet aldım. Bensiz sanatsal etkinlik olur mu dostlar, siz söyleyin. Ve akşamına İtalya "Piccolo Teatro di Milano"nun "Re Chicchinella"sını izlemek için salondaydım. Bir çocuk masalından büyüklere uyarlanan bir oyun bu kadar mı güzel sahneye konulur, bu kadar mı güzel oynanır. Finalde de beyaz bir tavuk boy göstermesin mi sahnede? Gülmekten ağızlarımız, alkışlamaktan ellerimiz yoruldu. İzlemeseydim çatlardım zaten 😂 Aklım diğer oyunlarda kaldı ama kader utansın, bu yıl program çok yoğun, katılımcı ve mekan sayısı da çok fazla, en azından buna memnunum. 

Fuayede "Sahnede Bir Dünya" adıyla bir sergi açılmıştı. İstanbul Devlet Tiyatrosu'nda oynanan oyunların dekorları Behlüldane Tor tarafından küçük maketler haline getirilmiş, izleyenlere sunulmuştu. Çok hoş bir sergiydi. 

Gece ölü gibi serildiğim yataktan sabah elim ayağım şişmiş olarak kalktımsa da tam gaz devam ettim toparlanmaya. Bugün sırada mutfak vardı, yazın evde yiyecek bırakmaya gelmiyor. Bir sene o akılsızlığı yaptım, döndüğümde her boydan güve kelebekleri uçuyordu. Bir seferinde de baharattır bir şey olmaz demiştim, pul biber kavanozunda oluşmuş kurtçuklarla karşılaştım. Artık akıllandım, tuz, şeker ve makarna dışında ne varsa götürüyorum Ankara'ya. Hal böyle olunca raftan kavanozlar indi, torbalandı, kavanozlar makineye yerleşip yıkandı, makine boşaltıldı, bir fasıl çamaşır yıkandı, eşofman cebinde unutulan kağıt mendil nedeniyle delirmelik olundu, bir adet cam saklama kabı intihar etti, kırıkları dört bir yana saçıldı, toplamak için yarım saat harcandı, minik bir parça serçe parmağına yerleşmeye niyet etti, bereket çabuk farkedilip ekarte edildi derken oynatmaya az kaldı dostlar. Kendime bir mola bahşedip blog yazma işine giriştim, sonra da "Kral Kaybederse" izleyeceğim. Nisbeten kolayladım sayılır, ayrıca bir miktar dinleneyim, benimki de can sonuçta..

Meğer şehrimize Millet Bahçesi, Millet Bahçesi'ne de birtakım hoş cafeler açılmış da benim haberim olmamış. Şaşılası şey 😮 Bir arkadaş sayesinde test edip onayladım, ardından çocukları götürdüm, yarın da arkadaşlarla bir veda buluşması yapacağım.

Ve mahallemizden apartman arası bir güzellikle bitireyim, begonvil özledikçe bakarım. Bir sonrakine Ankara'dan seslenmek dileğiyle sağlıkla kalın...