.

.
.

8 Ağustos 2014 Cuma

TEL-A-FERİK :)

Öğleye kadar evde yayılmış miskin miskin otururken birden kafamın içinde çalan orgdan bir ses yükseldi: "Leylak Hanım ve değerli eşi, buraya oturmaya mı geldiniz?". Orgcubaşının dediğini ikiletir miyiz hiç, hemen giyindik ve attık kendimizi sokağa, istikamet Yenimahalle, hedef teleferik. Teleferik üstelik anneannemin yıllarca oturduğu, benim de çocukluğumun bir kısmını geçirdiğim evin yanında kurulu, yani bir nevi komşuluk halleri de söz konusu, hatrını almak lazım. Neyse, indik metrodan bindik teleferiğe, süzülmeye başladık kablonun üstünde:


Fotoğrafın sağ alt köşesindeki pembe binada idi anneannemin evi, karşıdaki manzaraya bakarak büyüdüm desem yalan olmaz.

 

Ve evet, ilk kez tepeden görüyorum binayı...


Yatay sarı bina mezun olduğum ilkokul, o zamanlar pembe idi ve yanına ilave blok yapılmamıştı. Sınıfın penceresinden bakarak sağdaki camiin resmini çizerdim. O camiin altında şahane prenses pastasıyla Avrupa Pastanesi vardı, halen de var.


Teleferiğin ikinci durağı burası: Şentepe. Vay canına ben bu semtte otururken bomboştu ortalık, tek tük birkaç bina o kadar.

 


Dededoruk tepesine doğru giderken kuşbakışı Yenimahalle ve Ankara görüntüleri.


Dönüyoruz artık, soldaki L şeklindeki bina mezun olduğum ortaokul ve lise binası, tabii ki o da pembeydi, renk değiştirmiş.

Teleferikten indikten sonra anneannemin evinin  ve hemen yakınındaki uzun süre oturduğumuz kendi evimizin yanından geçmek istedim. Belli mi olur, çok geçmeden onlar da yıkılıp "Eski Binalar Cenneti"ndeki yerlerini alırlar. Zaten çok yıpranmışlar, oynadığımız alanlar küçülmüş, sıvalar dökülmüş, bahçeler bakımsız. Yine de içim hop etti önlerinden yürürken. Sonra arka tarafta, eskiden boş bir arazi olan yere kurulmuş pazar yeri kompleksindeki bir restorana oturduk. Yıllar önce çift ip atladığım kırların, çekirge avlayıp gelincik topladığım şantiye arazisinin üstünde şimdi yemek yediğimi düşünüp gülümsedim, gözüm sol yanda Güneş açık hava sinemasını aradı ama heyhat...

İşte böyle sevgili dostlar, bugünü de çocukluğuma kuşbakışı bakarak geçirdim, kalın sağlıcakla...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder