AMİRİMLE BİR PAZAR

Ne zamandır bekliyordum bu filmi. Amirim ve ekibini fena özlemiştim, bugün fırsat buldum yanan Ankara'yı söndürmeye ve Amirim'le hasret gidermeye.

Film dizinin sıcaklığını vermese de sevdim ben. İlk filmden daha çok sevdim hem de. Belki uzun zamandır ekibi görmeyip özlemiş olmanın da etkisi vardır ama ufak-tefek hataları görmezden gelirsek iyi bir film olmuş. Yaz sezonunu Ankara'da geçirip filmdeki bazı olaylara şahit olmuş bir kişi olarak da hafıza tazeledim tatsız da olsa. Filmin en ilginç kişileri Cinayet Büro'ya yeni atanmış Hitler görünümlü ispiyoncu genç komiser, tutucu yeni amir, geçen filmde gülmekten kırıp geçiren Pembo ile Gorbaçov'du. Ekibi hatırlatmaya gerek yok zaten, kıvamları her zamanki gibiydi. Filmin yeni yüzü yarı Alman polis Ulrike rolünde Sanem Çelik vardı ve görmeyeli hayli güzelleşmişti. Amirimin minikler futbol takımını çalıştırırken giydiği kırmızı Nike ayakkabıları ise geçen yıl Cermodern'de, bizzat ayağında görmüş idim. Film bitip yazılar akmaya başlar başlamaz salondakilerin bir kısmı acele edip dışarı çıkarak enayilik ettiler, zira yazılar akarken perdenin bir yanında olayların devamı küçük görüntüler halinde verilmekte idi. Çıkışta rastladığım izleyicilerden birinin tişörtü de günün anlam ve önemine çok uygunda, üzerinde "Angara Birds" yazıyordu :)

Amirimle hasret giderdikten sonra parkta uzun bir yürüyüş yaptım, kısa bir kahve molası verip Beydağları'na karşı yeni bir kitaba başladım: "Kapalı Çarşı Cinayeti/Esra Türkekul", okuduğum kadarıyla güzele benziyor, zaten Judy tavsiye etti, muhakkak ki memnun kalacağım.

 

Benim meşhur neşe palamutları olgunlaşmaya başlamışlar, son derece minik ve şirindiler. 

 

Kahvemi içtikten sonra batan güneşi ardımda bırakıp şu manzaraya karşı yürümeye devam ettim. Şimdi izninizle Downton Abbey 3. Sezon, 2. bölümü izlemeye gidiyorum. Umarım "Kitap Düşkünleri" blogumuzu izlemeyi unutmuyorsunuzdur. Sevgiyle...